Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ «ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ» ΞΕΚΙΝΑ…

Ο Σεπτέμβριος αποτελεί μια εισαγωγή. Όχι όμως μόνο στην πανεπιστημιακή μας ζωή. Είναι και μια άλλη «καλύτερη» εισαγωγή για τη νέα χρονιά που θα κληθούμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε ως αποτέλεσμα της ελληνικής εισόδου στο ΔΝΤ, των επιθέσεων σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα… Συγκεκριμένα, στο χώρο της εκπαίδευσης εφαρμόζονται από φέτος αρκετές σημαντικές αλλαγές. Στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ προωθούν ξανά το νόμο-πλαίσιο με βασικό στόχο την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, προκειμένου να ικανοποιούν το οικονομικό σύστημα. Το πανεπιστήμιο θυμίζει αρκετά το σχολείο της εντεινόμενης εντατικοποίησης και της υποχρηματοδότησης, πράγμα που φαίνεται στις ελλείψεις στις υποδομές, σε εργαστήρια και υλικά, στις περικοπές βιβλίων, βιβλιοθηκών, εστιών ακόμα και στην έλλειψη προσωπικού.

Η ομιλία της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου στην 24η Σύνοδο Πρυτάνεων, σηματοδοτεί το ξεκίνημα της μεγαλύτερης απόπειρας για αντι-μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση τις τελευταίες δεκαετίες. Εάν η μεταρρύθμιση Γιαννάκου σηματοδοτούσε την νεοσυντηρητική και αυταρχική απόπειρα «διόρθωσης» του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, τώρα μιλάμε για τη μετάβαση σε ένα τελείως διαφορετικό πρότυπο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.

Αρχικά, με το νέο πολυνομοσχέδιο καταργούνται οι δύο βασικές δομές λειτουργίας των πανεπιστημίων, η αυτοδιοίκηση και η συνδιοίκηση (η συμμετοχή των φοιτητών και των εργαζομένων στα όργανα διοίκησης). Προβλέπεται, λοιπόν, ένα νέο συμβούλιο με τον τίτλο του «Συμβουλίου Διοίκησης», το οποίο βασίζεται πάνω στα αμερικάνικα πρότυπα και στο οποίο θα συμμετέχουν και εξωπανεπιστημιακοί φορείς (επιχειρήσεις, κοινωνικοί φορείς κ.α.). Με το πρόσχημα της «συμμετοχής της κοινωνίας» στη λειτουργία του πανεπιστημίου, θα εξυπηρετούνται πρώτα τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, εις βάρος των φοιτητών και των εργαζομένων.

Επιπροσθέτως, στο βωμό της υποχρηματοδότησης και του Δ.Ν.Τ., αλλάζει η οικονομική αυτοτέλεια των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η κρατική χρηματοδότηση θα περιοριστεί στο ελάχιστο και θα εξαρτάται από την επίτευξη μετρήσιμων στόχων, όπως η απορρόφηση των φοιτητών και η έρευνα. Βασικός πυλώνας όλης αυτής της αναδιάρθρωσης αποτελεί, για ακόμα μια φορά, η αξιολόγηση. Το αποτέλεσμα, όμως, παραμένει το ίδιο. Οι φοιτητές θα κληθούν να πληρώσουν όλο το κόστος του πτυχίου τους, ξεχνώντας την «δωρεάν» παιδεία. Αποκορύφωμα αυτής της λογικής και η πρόταση για ίδρυση καθηγητικών θέσεων με χορηγία ιδιωτών, όπου για πρώτη φορά η ύπαρξη μιας θέσης ΔΕΠ θα εξαρτάται από τις ορέξεις του ιδιώτη χορηγού. Ορίζοντας αυτής της λογικής και η ελαστικοποίηση και εξατομίκευση των εργασιακών σχέσεων του διδακτικού προσωπικού, συμπεριλαμβανομένων και των αποδοχών.

Επίσης, ανατρέπεται πλήρως η έννοια του Τμήματος και του πτυχίου που αυτό χορηγούσε. Βασική ακαδημαϊκή μονάδα θα είναι η Σχολή και αυτή θα δίνει στα πτυχία. Οι φοιτητές θα εισάγονται σε Σχολές και όχι τμήματα και θα κατανέμονται στα προγράμματα σπουδών με βάση τις επιδόσεις τους στο Α΄ έτος, επομένως εισάγεται και ένα εσωτερικό φίλτρο που θα καθορίζει και την πρόσβαση ή όχι στα προγράμματα υψηλής ζήτησης, ενώ ένταση των φίλτρων απόρριψης θα φέρει και η διαφαινόμενη πρόθεση περιορισμού των εξεταστικών περιόδων. Στο ίδιο πλαίσιο κυμαίνονται και όλες οι ρυθμίσεις που αναγάγουν σε ανώτατη εκπαίδευση τα ιδιωτικά κολλέγια, υποβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα σπουδών του δημοσίου πανεπιστημίου.

Ένα άλλο κεφάλαιο αυτής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, το οποίο αξίζει να σημειωθεί, είναι το τι μέλλει γενέσθαι με τα περιφερειακά τμήματα των πανεπιστημίων. Η άλλοτε ορθολογική κατανομή των τμημάτων σε πόλεις με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναπτυξιακών αναγκών, καταρρίπτεται με το νέο «Καλλικράτη» των πανεπιστημίων. Κλείσιμο τμημάτων με πρόσχημα την ασάφεια των οδηγών σπουδών και την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους, υποχρεωτικές συγχωνεύσεις, περιορισμό και απολύσεις προσωπικού είναι μερικά από τα θύματα στο βωμό της «ανάπτυξης της παιδείας».

Η απάντηση σε όλα αυτά θα πρέπει να δοθεί άμεσα και με τον πιο ηχηρό, δυναμικό και μαζικό τρόπο. Η καταστρατήγηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα με σκοπό την εμπορευματοποίηση της παιδείας, μας βρίσκει αντιμέτωπους. Όσο μας μιλούν για «φοιτητές-πελάτες», εμείς θα μιλάμε για «φοιτητές-στους δρόμους»! Το μέλλον που μας ετοιμάζουν δεν μας χωρά, γι’ αυτό εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε.

Εκπτώσεις στα όνειρα και στις διεκδικήσεις δεν κάναμε, δεν κάνουμε και δεν θα κάνουμε!

ΜΗΝ ΨΑΡΩΝΕΙΣ...

Καλώς ήρθες στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Σε ένα πανεπιστήμιο που τόσο αγωνιούσες να μπεις και το κατάφερες. Ίσως όχι αυτό που ήθελες.. Εκεί όπου το σχολείο τελειώνει και τα όνειρα σου παίρνουν μορφή. Όμως, πως αυτά θα γίνουν πραγματικότητα όταν υπάρχουν τόσα προβλήματα?

Σκοπός μου είναι την πρώτη σου μέρα σ’ αυτό το μέρος να σ ενημερώσω για κάποια θέματα της σχολής που σε αφορούν και θα σε απασχολούν καθημερινά. Μη το βλέπεις σαν πολιτική σκοπιμότητα. Δες το σαν κάτι που θα ήθελα κι εγώ να γνωρίζω όταν πρωτοξεκίνησα τη φοιτητική μου ζωή.

Αρχικά, πρέπει να γνωρίζεις κάποια σοβαρά προβλήματα που επικρατούν αυτή τη στιγμή:

ΣΙΤΙΣΗ : Ενώ η σίτιση θα έπρεπε να είναι δωρεάν για όλους τους φοιτητές, στο πανεπιστήμιό μας, μόνο μια μικρή μερίδα φοιτητών δικαιούνται δωρεάν φαγητό. Οι υπόλοιποι αναγκάζονται να πληρώνουν 2,5 ευρώ για κάθε γεύμα.... Το πανεπιστήμιο υπογράφει κάθε φορά συμβάσεις με ιδιωτικά catering. Έτσι, το φαγητό αντί να ετοιμάζεται στο μαγειρείο της σχολής καταφθάνει σε πακετάκια .. Ιδιωτών! Φέτος τα σαββατοκύριακα δεν υπάρχει φαγητό, αφού όπως είναι γνωστό οι φοιτητές δεν πεινάνε τα σαββατοκύριακα...

ΣΤΕΓΑΣΗ : Σε αντίθεση με τους φοιτητές άλλων πανεπιστημίων, η δωρεάν στέγαση για τους φοιτητές του Πα.Πελ. φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός. Η μοναδική μέριμνα είναι το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα των 1000 ευρώ (και αυτό υπό προϋποθέσεις).

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ : Αυτή τη στιγμή, ο δρόμος δεν έχει φωτισμό ούτε πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα η μετακίνηση των φοιτητών από και προς αυτό να γίνεται επικίνδυνη κυρίως τις βραδινές ώρες. Η χρήση της συγκοινωνίας αποτελεί μια μη συμφέρουσα οικονομικά λύση και τα δρομολόγια είναι άναρχα και μη συγκεκριμένα.

Τα παραπάνω προβλήματα υπάρχουν από την πρώτη μέρα λειτουργίας του πανεπιστημίου και δεν επιλύθηκαν ούτε από την πρώην διοικούσα επιτροπή, ούτε από τον νεοεκλεχθή πρύτανη, ο οποίος καθώς και δικηγόρος στο επάγγελμα ήταν πολλά υποσχόμενος.. Σίγουρα, δεν είναι μόνο αυτοί οι υπεύθυνοι. ‘Όλα αυτά συνδέονται με την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα. Όμως, δεν θέλω να σε ζαλίσω μ΄ αυτά από την πρώτη μέρα. Δεν θέλω να υιοθετήσεις τις δικές μου απόψεις. Θέλω να έχεις μία επίγνωση της επικρατούσας κατάστασης. Θέλω να έχεις τη δική σου φωνή και όχι τη φωνή κάποιων άλλων. Να μην γίνεσαι έρμαιο των υποσχέσεων και των λέξεων που ηχούν ωραία.

ΚΑΛΑ...ΠΟΥ ΚΡΥΦΤΗΚΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ;;;

Ύστερα από 8 χρόνια λειτουργίας του τμήματος Οικονομικών Επιστημών, που μέχρι τώρα στεγαζόταν στα κτήρια του ΟΑΕΔ Τρίπολης, σήμερα παραδίδεται το νέο κτήριο που χρόνια περιμέναμε. Αν και φαίνεται να καλύπτει τις ανάγκες φοιτητών και καθηγητών (κτηριακές τουλάχιστον) δεν αναμένεται να λυθούν προβλήματα που χρόνια ταλαιπωρούν τους φοιτητές καθημερινά.

Το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος βρεθήκαμε αντιμέτωποι με προβλήματα έλλειψης προσωπικού (συμβασιούχοι διοικητικοί και τεχνικοί υπάλληλοι , καθαριότητα ) και έλλειψη κάποιων συγγραμμάτων. Συγκεκριμένα οι συμβασιούχοι, άτομα που καλύπτουν πολύ σημαντικές θέσεις, που στην καλύτερη περίπτωση θα παραμείνουν υπό την εργασιακή ομηρία μιας σύμβασης, ενώ στην χειρότερη θα βρεθούν στο δρόμο άνεργοι..

Επίσης προβλήματα που υπάρχουν από την πρώτη μέρα λειτουργίας του τμήματος όπως σίτιση, στέγαση και μεταφορές παραμένουν ακόμα άλυτα.

Σίτιση: Το πανεπιστήμιο υπογράφει κάθε φορά συμβάσεις με ιδιωτικά catering τα οποία προσφέρουν κακής ποιότητας φαγητό και ανεπαρκείς ποσότητες. Το φαγητό δεν είναι δωρεάν για όλους τους φοιτητές και οι περισσότεροι αναγκάζονται να πληρώνουν. Η φετινή “έκπληξη” είναι πως τα Σαββατοκύριακα δεν υπάρχει φαγητό, μιας και όπως είναι γνωστό σε όλους πως οι φοιτητές δεν πεινάνε τα Σαββατοκύριακα.

Στέγαση: Σε αντίθεση με τους φοιτητές άλλων πανεπιστημίων, η δωρεάν στέγαση για τους φοιτητές του Πα.Πελ. είναι μια ουτοπία. Η μοναδική μέριμνα είναι το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα των 1000€ !!!

Μεταφορές: Αυτή τη στιγμή, ο δρόμος δεν έχει φωτισμό, ούτε πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα η μετακίνηση των φοιτητών από και προς αυτό να γίνεται επικίνδυνη κυρίως τις βραδινές ώρες. Η χρήση της συγκοινωνίας αποτελεί μία μη συμφέρουσα οικονομικά λύση (0,80 €!), καθώς και από άναρχα και μη συνεπή δρομολόγια των λεωφορείων.

Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά?

Για όλα τα παραπάνω προβλήματα ευθύνονται αφενός η απραξία των αρμοδίων (διοικούσα επιτροπή αρχικά και πρυτανεία αργότερα) και αφετέρου οι πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων. Με την ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ – μειωμένες πιστώσεις, επιδιώκουν την απαξίωση των δημόσιων πανεπιστημίων και ιδιαίτερα των επαρχιακών. Αν λάβουμε υπόψη τα παραπάνω και αναλογιστούμε πώς έχει η κατάσταση εν μέσω κρίσης στην ελληνική οικονομία, εύκολα συμπεραίνουμε ότι η περαιτέρω υποχρηματοδότηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων είναι δεδομένη. Η τοποθέτηση της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου στην τελευταία σύνοδο πρυτάνεων προανήγγειλε την έναρξη πιο σκληρής αντι-εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης στην ανώτατη εκπαίδευση. Σχηματικά οι κεντρικοί άξονες των προτάσεων είναι: η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, η αξιολόγηση και η κοινωνική λογοδοσία, η διεθνοποίηση της λειτουργίας τους, η σύνδεσή τους με την κοινωνία και την οικονομία. Αν ωστόσο δούμε πιο αναλυτικά το θεσμικό πλαίσιο που επιχειρείται να διαμορφωθεί, συμπεραίνουμε εύκολα ότι οικονομική αυτοτέλεια σημαίνει οικονομική επιβάρυνση των ΑΕΙ και εξαναγκαστική λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια για να επιβιώσουν. Aξιολόγηση και κοινωνική λογοδοσία σημαίνει αυταρχικοποίηση της εσωτερικής λειτουργίας και αποκλειστική λογοδοσία στις επιχειρήσεις. Η διεθνοποίηση δεν είναι παρά η επιβολή των κριτηρίων της αγοράς, ενώ η σύνδεση με την κοινωνία και την οικονομία απλά παραπέμπει στην υποχρηματοδότηση και στις περικοπές.

Εμείς σαν Αριστερή Ενότητα, αλλά και πολλοί ανένταχτοι φοιτητές και φοιτήτριες, δυστυχώς, δεν κατέχουμε το μαγικό ραβδί για την επίλυση όλων αυτών των προβλημάτων. Επιλέγουμε και παρεμβαίνουμε στις “κοινωνικές” εκδηλώσεις του Πανεπιστημίου, γιατί θεωρούμε πιο έντιμο να αναδεικνύουμε τα προβλήματα από το να τα κρύβουμε πίσω από χρωματιστές κορδέλες και λαμπερές εκδηλώσεις.

ΠΛΑΙΣΙΟ Γ.Σ. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΝΤ... ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ!

Ο Σεπτέμβριος αποτελεί μια εισαγωγή. Όχι όμως μόνο στην πανεπιστημιακή μας ζωή. Είναι και μια άλλη «καλύτερη» εισαγωγή για τη νέα χρονιά που θα κληθούμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε ως αποτέλεσμα της ελληνικής εισόδου στο ΔΝΤ, των επιθέσεων σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα. Συγκεκριμένα, στο χώρο της εκπαίδευσης εφαρμόζονται από φέτος αρκετές σημαντικές αλλαγές. Στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ προωθούν ξανά το νόμο-πλαίσιο με βασικό στόχο την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, προκειμένου να ικανοποιούν το οικονομικό σύστημα. Το πανεπιστήμιο θυμίζει αρκετά το σχολείο της εντεινόμενης εντατικοποίησης και της υποχρηματοδότησης, πράγμα που φαίνεται στις ελλείψεις στις υποδομές, σε εργαστήρια και υλικά, στις περικοπές βιβλίων, βιβλιοθηκών, εστιών ακόμα και στην έλλειψη προσωπικού.
Η ομιλία της Υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου στην 24η Σύνοδο Πρυτάνεων, σηματοδοτεί το ξεκίνημα της μεγαλύτερης απόπειρας για αντι-μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση τις τελευταίες δεκαετίες. Εάν η μεταρρύθμιση Γιαννάκου σηματοδοτούσε την νεοσυντηρητική και αυταρχική απόπειρα «διόρθωσης» του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, τώρα μιλάμε για τη μετάβαση σε ένα τελείως διαφορετικό πρότυπο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Αρχικά, με το νέο πολυνομοσχέδιο καταργούνται οι δύο βασικές δομές λειτουργίας των πανεπιστημίων, η αυτοδιοίκηση και η συνδιοίκηση (η συμμετοχή των φοιτητών και των εργαζομένων στα όργανα διοίκησης). Προβλέπεται, λοιπόν, ένα νέο συμβούλιο με τον τίτλο του «Συμβουλίου Διοίκησης», το οποίο βασίζεται πάνω στα αμερικάνικα πρότυπα και στο οποίο θα συμμετέχουν και εξωπανεπιστημιακοί φορείς (επιχειρήσεις, κοινωνικοί φορείς κ.α.). Με το πρόσχημα της «συμμετοχής της κοινωνίας» στη λειτουργία του πανεπιστημίου, θα εξυπηρετούνται πρώτα τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, εις βάρος των φοιτητών και των εργαζομένων. Επιπροσθέτως, στο βωμό της υποχρηματοδότησης και του Δ.Ν.Τ., αλλάζει η οικονομική αυτοτέλεια των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η κρατική χρηματοδότηση θα περιοριστεί στο ελάχιστο και θα εξαρτάται από την επίτευξη μετρήσιμων στόχων, όπως η απορρόφηση των φοιτητών και η έρευνα. Βασικός πυλώνας όλης αυτής της αναδιάρθρωσης αποτελεί, για ακόμα μια φορά, η αξιολόγηση. Το αποτέλεσμα, όμως, παραμένει το ίδιο. Οι φοιτητές θα κληθούν να πληρώσουν όλο το κόστος του πτυχίου τους, ξεχνώντας την «δωρεάν» παιδεία. Αποκορύφωμα αυτής της λογικής και η πρόταση για ίδρυση καθηγητικών θέσεων με χορηγία ιδιωτών, όπου για πρώτη φορά η ύπαρξη μιας θέσης ΔΕΠ θα εξαρτάται από τις ορέξεις του ιδιώτη χορηγού. Ορίζοντας αυτής της λογικής και η ελαστικοποίηση και εξατομίκευση των εργασιακών σχέσεων του διδακτικού προσωπικού, συμπεριλαμβανομένων και των αποδοχών.
Επίσης, ανατρέπεται πλήρως η έννοια του Τμήματος και του πτυχίου που αυτό χορηγούσε. Βασική ακαδημαϊκή μονάδα θα είναι η Σχολή και αυτή θα δίνει στα πτυχία. Οι φοιτητές θα εισάγονται σε Σχολές και όχι τμήματα και θα κατανέμονται στα προγράμματα σπουδών με βάση τις επιδόσεις τους στο Α΄ έτος, επομένως εισάγεται και ένα εσωτερικό φίλτρο που θα καθορίζει και την πρόσβαση ή όχι στα προγράμματα υψηλής ζήτησης, ενώ ένταση των φίλτρων απόρριψης θα φέρει και η διαφαινόμενη πρόθεση περιορισμού των εξεταστικών περιόδων. Στο ίδιο πλαίσιο κυμαίνονται και όλες οι ρυθμίσεις που αναγάγουν σε ανώτατη εκπαίδευση τα ιδιωτικά κολλέγια, υποβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα σπουδών του δημοσίου
πανεπιστημίου.
Ένα άλλο κεφάλαιο αυτής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, το οποίο αξίζει να σημειωθεί, είναι το τι μέλλει γενέσθαι με τα περιφερειακά τμήματα των πανεπιστημίων. Η άλλοτε ορθολογική κατανομή των τμημάτων σε πόλεις με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναπτυξιακών αναγκών, καταρρίπτεται με το νέο «Καλλικράτη» των πανεπιστημίων. Κλείσιμο τμημάτων με πρόσχημα την ασάφεια των οδηγών σπουδών και την αναγκαιότητα της ύπαρξής τους, υποχρεωτικές συγχωνεύσεις, περιορισμό και απολύσεις προσωπικού είναι μερικά από τα θύματα στο βωμό της «ανάπτυξης της παιδείας».


ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ

Σίτιση - ‘Οσον αφορά τη σίτιση, το πανεπιστήμιο έχει υπογράψει σύμβαση με ιδιωτικό catering το οποίο σιτίζει τους φοιτητές σε χώρους της σχολής. Η σύμβαση προϋποθέτει την καθημερινή σίτιση τών δικαιούχουν φοιτητών, κάτι που δε συμβαίνει καθώς οι μερίδες είναι ελλιπείς και τα σαββατοκύριακα δε λειτουργεί το εστιατόριο. Οι μη δικαιούχοι καλούνται να πληρώσουν 2,5E τη μερίδα ένα διόλου μικρό ποσό. Η αντιπρόταση μας στις πρόχειρες λύσεις που δίνονται κάθε χρόνο απ’την εκάστοτε διοικούσα επιτροπή και τη σημερινή πρυτανεία είναι η κατασκευή εστιών που θα ανήκουν στο πανεπιστήμιο και σιτίζουν καθημερινά και δωρεάν ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινοτητα!
Στέγαση -Ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα το οποίο μας αφορά όλους είναι αυτό της στέγασης. Αυτό που ισχύει, είναι ένα πενιχρό επίδομα 1000 Ε το οποίο δίνεται σε ορισμένους φοιτητές και υπό προϋποθέσεις κάθε χρόνο, ένα πολύ μικρό ποσό αν αναλογιστεί κανείς τις ετήσιες ανάγκες κάθε φοιτητή. Απαιτούμε την άμεση κατασκευή κτιρίων για τη στέγαση όλων των φοιτητών και φοιτητριών!
Μεταφορές - Οι μεταφορές από και προς το πανεπιστήμιο γίνονται από αστικό λεωφορείο. Μια διαδρομή κοστίζει 0,80 Ε και δεν υπάρχει φοιτητική έκπτωση, τη στιγμή που στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι 0,50Ε. Σε συνάτηση που είχε πραγματοποιηθεί ανάμεσα στα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων της Τρίπολης και τη νεοεκλεχθήσα τότε σύγκλητο, ο Πρύτανης δεσμεύτηκε για τη μίσθώση λεωφορείου κάτι που δεν έκανε ποτέ. Απαιτούμε την άμεση μίσθωση λεωφορείου για τις δωρεάν μετακινήσεις των φοιτητων από και προς το πανεπιστήμιο!
Πιστώσεις - Ενώ το ακαδημαϊκό έτος έχει ήδη αρχίσει εδώ και αρκετές μέρες πολλά από τα μαθήματα,σε διάφορες σχολές του πανεπιστημίου μας,δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη να διδάσκονται μιας και δεν υπάρχει εκπαιδευτικό προσωπικό να τα καλύψει. Αποτέλεσμα είναι να αναλαμβάνουν να διδάσκουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, καθηγητές που δεν κατέχουν το γνωστικό αντικείμενο, σε πολλές περιπτώσεις να μειώνονται διδακτικές ώρες,ενώ στη χειρότερη να μην διδάσκονται καθόλου τα μαθηματα. Όλη αυτή η κατάσταση φυσικα υπακούει στον άξονα της ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ καθώς για πολλοστή φορά, το υπουργείο Παιδείας εφαρμόζει τακτικές «εκπτώσεων» στις πιστώσεις των συμβασιούχων καθηγητών Π.Δ. 407/80 αδιαφορώντας για την εύρυθμη λειτουργία του τμήματος και συμβάλλοντας έτσι στην απαξίωση των δημόσιων πανεπιστημίων και ιδιαίτερα των επαρχιακών.

Η απάντηση σε όλα αυτά θα πρέπει να δοθεί άμεσα και με τον πιο ηχηρό, δυναμικό και μαζικό τρόπο. Η καταστρατήγηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα με σκοπό την εμπορευματοποίηση της παιδείας, μας βρίσκει αντιμέτωπους. Όσο μας μιλούν για «φοιτητές-πελάτες», εμείς θα μιλάμε για «φοιτητές-στους δρόμους»! Το μέλλον που μας ετοιμάζουν δεν μας χωρά, γι’ αυτό εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε.


Ένα μεγάλο παλλαϊκό κίνημα-ξεσηκωμός πρέπει να είναι η απάντηση στα σχέδιά τους. Καμιά συμμετοχή στο «διάλογο» για την κατεδάφιση της παιδείας. Δε θα διαλύσουν τη γενιά μας. Δε θα διαλύσουν την εκπαίδευση.


ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Να παρθούν τώρα πίσω όλα τα αντιλαϊκά νέα μέτρα της κυβέρνησης

• Καμία σκέψη για διάλυση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης!

• Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους!

• Δημόσια και δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές-συγγράμματα!

• Κατάργηση όλων των νόμων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης που ιδιωτικοποιούν το δημόσιο αγαθό της παιδείας και της έρευνας
  

• Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ

• Ενιαία πτυχία με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα-Το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για να βρούμε δουλειά
  

• ΟΧΙ στον «πανεπιστημιακό Καλλικράτη»-Καμία κατάργηση ή συγχώνευση τμημάτων και σχολών
  

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ:

• Νέα Γενική Συνέλευση του Συλλόγου την επόμενη εβδομάδα

• Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία την Πέμπτη 14/10 -Να πάρουν θέση!!!

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΠΟΧΗΣ Δ.Ν.Τ.

Το νέο ακαδημαϊκό έτος στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ξεκινά. Για άλλη μια φορά καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τα δεκάδες προβλήματα του. Προβλήματα για τα οποία ευθύνη φέρουν η πρώην διοικούσα επιτροπή, η σημερινή πρυτανεία και οι πολιτικές των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Πιο συγκεκριμένα, ενώ το ακαδημαϊκό έτος έχει ήδη αρχίσει εδώ και αρκετές μέρες πολλά από τα μαθήματα,σε διάφορες σχολές του πανεπιστημίου μας, δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη να διδάσκονται μιας και δεν υπάρχει εκπαιδευτικό προσωπικό να τα καλύψει. Αποτέλεσμα είναι να αναλαμβάνουν να διδάσκουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, καθηγητές που δεν κατέχουν το γνωστικό αντικείμενο, σε πολλές περιπτώσεις να μειώνονται διδακτικές ώρες,ενώ στη χειρότερη να μην διδάσκονται καθόλου τα μαθηματα.

Όλη αυτή η κατάσταση φυσικα υπακούει στον άξονα της ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ καθώς για πολλοστή φορά, το υπουργείο Παιδείας εφαρμόζει τακτικές «εκπτώσεων» στις πιστώσεις των συμβασιούχων καθηγητών Π.Δ. 407/80 αδιαφορώντας για την εύρυθμη λειτουργία του τμήματος και συμβάλλοντας έτσι στην απαξίωση των δημόσιων πανεπιστημίων και ιδιαίτερα των επαρχιακών.

Εμείς, σαν Αριστερή Ενότητα καλούμε την πρυτανεία και το υπουργείο να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την άμεση επίλυση του προβλήματος διεκδικώντας τον απαραίτητο αριθμό πιστώσεων για την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την πρόσληψη μελών ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες του πανεπιστημίου.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - SOS

Το τελευταίο χρονικό διάστημα βρισκόμαστε όλοι/ες στη δυσμενέστερη κατάσταση που έχει περιέλθει ποτέ η κοινωνία και η οικονομία της χώρας από τη μεταπολίτευση και μετά. Μέτα τα έκτακτα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον Μάρτη του 2010, που περιελάμβανε περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις, αύξηση του Φ.Π.Α. κτλ., φτάσαμε στον Μάιο και την απόφαση της κυβέρνησης, για προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. και τον μηχανισμό οικονομικής στήριξης της Ε.Ε., με παράλληλη εφαρμογή ακόμα σκληρότερων μέτρων σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων(μείωση μισθών και συντάξεων, περικοπή δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων, μείωση επιδομάτων, νέα αύξηση Φ.Π.Α. από 21% σε 23%, νέα αύξηση σε τσιγάρα, ποτά και καύσιμα).

Εκτός από τα μέτρα που ήδη αναφέρθηκαν, το ασφαλιστικό σύστημα δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός του πεδίου επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού. Τα προηγούμενα χρόνια από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουν επιχειρήσει κατ’ επανάληψη αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα. Ωστόσο όλες τις φορές έβρισκαν αντιμέτωπη την κοινωνία και τους εργαζομένους που εναντιώνονταν σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Σήμερα όμως, με το άλλοθι της οικονομικής κρίσης και του Δ.Ν.Τ. προσπαθούν να επιβάλουν σκληρές αλλαγές που αφορούν το ασφαλιστικό σύστημα. Αυτές οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα εκτός των ήδη εργαζομένων επηρεάζουν κατά κύριο λόγο τους νέους και αυριανούς εργαζομένους. Αναλυτικότερα στο ασφαλιστικό αλλάζουν τα εξής:
1.Συγχώνευση όλων των ασφαλιστικών ταμείων σε τρία και θέσπιση ενός ενιαίου νέου συστήματος για όλους τους τωρινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους.
2.Εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αντρών και γυναικών στα 65 χρόνια.
3.Αύξηση χρονών εργασίας για πλήρη σύνταξη από 37 σε 40 έτη
4.Επέκταση για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών από τα τελευταία πέντε έτη στο σύνολο του εργασιακού βίου
5.Μείωση του ανώτατου ορίου στις συντάξεις.
6.Αναθεώρηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
7.Μείωση των συνταξιοδοτικών παροχών (κατά 6% ετησίως) για τα άτομα που συνταξιοδοτούνται μεταξύ των ηλικιών 60 και 65, με περίοδο συνεισφορών μικρότερη των 40 ετών.
8.Εισαγωγή αυστηρότερων όρων και τακτική επανεξέταση της πλήρωσης των προϋποθέσεων για τις συντάξεις αναπηρίας.
9.Νομιμοποίηση της ανασφάλιστης εργασίας στους νέους εργαζομένους.

Αποτελέσματα των αλλαγών που περιγράψαμε είναι η μετατροπή της δημόσιας και κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική – ιδιωτική, με την σταδιακή αποχώρηση του κράτους απ’ αυτή. Αυξάνονται τα χρόνια εργασίας με παράλληλη μείωση των συντάξεων. Επίσης η απόφαση παροχών επικουρικής ασφάλισης και η διαμόρφωση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών πλέον είναι υπόθεση μιας απλής υπουργικής απόφασης. Συσχετίζονται τα όρια ηλικίας με το προσδόκιμο ζωής. Η παράνομη μέχρι τώρα εργασία χωρίς ασφάλεια αμφισβητείται με αποτέλεσμα εμείς σαν φοιτητές και αυριανοί εργαζόμενοι να αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο να δουλεύουμε ανασφάλιστοι για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Συνεπώς, σε μια τέτοια συγκυρία είναι χρέος του φοιτητικού κινήματος να προασπίσει τον κοινωνικό και δημόσιο χαρακτήρα της ασφάλισης, να επαναδιεκδικήσει το δημόσιο αγαθό της υγείας στα πλαίσια ενός κοινωνικού κράτους, να έρθει σε ρήξη με την αγοραία αντίληψη του κεφαλαίου, φέρνοντας στο προσκήνιο τον εργαζόμενο και τις ανάγκες του και να συνολικοποιήσει της αντιστάσεις σε μια Ευρώπη που δέχεται την ίδια επίθεση από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, μετατρέποντας την από Ευρώπη του κεφαλαίου σε Ευρώπη των λαών, των κινημάτων και της ελπίδας. Όπως είπαμε πριν μας αφορά άμεσα, και σαν μελλοντικούς εργαζόμενους, και σαν τωρινούς εργαζόμενους αλλά και γιατί αφορά όλη την κοινωνία που ζούμε σε όλες τις δομές της.

Ακτιβισμός στην ορκομωσία

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΑΣ
ΕΝΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗ

Μια οποιαδήποτε ημέρα 2002-2010

9:00 πμ
Ξυπνάς το πρωί για να πας για μάθημα στην σχολή. Φτάνεις στην στάση και περιμένεις το λεωφορείο. Μάταια, γιατί ακόμα μια φορά δεν περνάει. Αναγκάζεσαι να πληρώσεις ταξί για να προλάβεις το μάθημα.

11:00 πμ
Πας στην γραμματεία να πάρεις μια βεβαίωση. Την παίρνεις με καθυστέρηση μιας εβδομάδας καθώς το προσωπικό της γραμματείας στο σύνολο του είναι ήδη απολυμένο και απλήρωτο.

3:00 μμ
Τελειώνεις το μάθημα και πας για φαγητό στην σίτιση. Παρόλο που το φαγητό ήρθε πριν λίγο, η υπάλληλος σου λέει ότι έχει περισσέψει μια μόνο μερίδα. Διαπιστώνεις ότι το φαγητό δεν τρώγεται και μένεις νηστικός.

4:00 μμ
Πας να συνεχίσεις μάθημα, το οποίο γίνεται σε μια από τις πολλές μικρές αίθουσες της σχολής. Δεν υπάρχει κενή θέση και αναγκάζεσαι να κάτσεις όρθιος.

7:00 μμ
Φεύγεις από την σχολή με τα πόδια περνώντας από έναν δρόμο χωρίς φώτα και πεζοδρόμιο. Σταματάς να πάρεις τα βιβλία που έχουν έρθει μόλις μια εβδομάδα πριν την εξεταστική.

7:45 μμ
Φτάνεις επιτέλους σπίτι. Εστίες δεν υπάρχουν και αναγκάζεσαι να πληρώνεις μια περιουσία για μια γκαρσονιέρα.

9:00 μμ
Πας στην δουλειά. Θα δουλέψεις μέχρι αργά το βράδυ ανασφάλιστος για ένα μεροκάματο.

Τελικά, μέσα σε μια ημέρα αναγκάστηκες να δουλέψεις για να πληρώσεις για “δωρεάν” σίτιση, στέγαση και μεταφορά...




Το πρώτο που θέλουμε να κάνουμε σε αυτό το κείμενο είναι να συγχαρούμε όλους του πτυχιούχους φοιτητές και τις οικογένειές τους που τόσα χρόνια μόχθησαν, στερήθηκαν και αγωνίστηκαν σκληρά να κατακτήσουν το πτυχίο τους και να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή τους. Τα συγχαρητήρια μας λοιπόν και καλή σταδιοδρομία σε αυτή την νέα προσπάθεια σας για εργασιακή καταξίωση που όλοι οι κυβερνώντες φρόντισαν να το στρώσουν όχι με ροδοπέταλα, όπως θα όφειλαν απέναντι στη νεολαία, αλλά με μεγαλύτερες στερήσεις και δυσκολίες και από τα φοιτητικά σας χρόνια…

Δυστυχώς, από την πλευρά μας αναγκαζόμαστε να κάνουμε αυτή την παρέμβαση μια τέτοια μέρα, γιατί η μοναδική περίπτωση να βρούμε κάποιους από τους υπεύθυνους είναι μόνο στις φιέστες και στις γιορτές που στήνει κάθε τόσο η Διοικούσα Επιτροπή του πανεπιστημίου μας (μιας και κανείς ποτέ τους δεν αξιώθηκε να έρθει έστω και μία μέρα στο πανεπιστήμιο). Επίσης επιλέξαμε αυτή την μέρα να μάθουν όλοι οι πραγματικοί ενδιαφερόμενοι (γονείς, φοιτητές, καθηγητές, εργαζόμενοι, πολίτες της Τρίπολης) κάποια πράγματα για το πανεπιστήμιο.

Η διορισμένη από το υπουργείο Παιδείας, Διοικούσα Επιτροπή, ενώ πρωταρχικό και κύριο μέλημα της θα έπρεπε να είναι η επίλυση των βασικών λειτουργιών του πανεπιστημίου (σίτιση, στέγαση, μεταφορές, μόνιμη πρόσληψη καθηγητών και διοικητικού προσωπικού, κτήρια κ.α.), το μόνο της άγχος είναι η καλύτερη εφαρμογή κάθε νόμου της σημερινής κυβέρνησης σε μια κατεύθυνση υποβάθμισης και κατάργησης της δημόσιας εκπαίδευσης. Γι' αυτό, άλλωστε, ενώ το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου διανύει πλέον το 8ο έτος λειτουργίας του, τα προβλήματα αντί να επιλύονται συνεχώς πολλαπλασιάζονται.

Αναλυτικότερα, για ακόμα μια χρονιά, πέραν της ανύπαρκτης φοιτητικής μέριμνας, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την απόλυση του διοικητικού και τεχνικού προσωπικού του πανεπιστημίου. Μια ενέργεια που οδηγεί στην παράλυση του πανεπιστημίου αν αναλογιστεί κανείς τον ρόλο του προσωπικού μέσα σε αυτό (λειτουργία γραμματείας, βιβλιοθήκης, εργαστηρίων κτλ). Σε συνδυασμό με την διαρκή καθυστέρηση μονιμοποίησης διδακτικού προσωπικού και την μη πρόσληψη συμβασιούχων καθηγητών για την πλήρη διεξαγωγή των μαθημάτων, μπορούμε να πούμε ότι το πανεπιστήμιο, δυστυχώς, υπολειτουργεί.

Αυτά τα προβλήματα, φυσικά δημιουργήθηκαν από τους ίδιους τους “αρμόδιους” για το πανεπιστήμιο (Διοικούσα Επιτροπή και Υπουργείο Παιδείας), είτε επιτηδευμένα για την προώθηση κάποιου νόμου, είτε άθελά τους λόγω υπέρμετρης αδιαφορίας. Όσον αφορά, το νέο Πρύτανη, ευχόμαστε και ελπίζουμε να παλέψει για την επίλυση των προβλημάτων του πανεπιστημίου με τόσο ζήλο όσο και για την εκλογή του.

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ – ΕΞΠΡΕΣ . . .

Φτάνοντας στο τέλος του χειμερινού εξαμήνου, το πρόγραμμα της εξεταστικής ανακοινώνεται μόλις δύο εβδομάδες πριν την έναρξή της. Η Προσωρινή Γενική Συνέλευση του τμήματος αγνοώντας τις αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου και τις πιέσεις του φοιτητικού συλλόγου για έγκαιρη ανακοίνωση του προγράμματος της εξεταστικής, για ακόμα μια φορά, καθυστέρησε χαρακτηριστικά την ανακοίνωσή του. Το χρονικό των κινήσεων του διοικητικού συμβουλίου για το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Παρασκευή 18/12/2009 : Πραγματοποιείται Δ.Σ. με σκοπό την ενημέρωση από τους φοιτητικούς εκπροσώπους για την επικείμενη Π.Γ.Σ του τμήματος, η οποία περιελάμβανε και το θέμα της εξεταστικής. Το Δ.Σ. αποφάσισε ομόφωνα, οι φοιτητικοί εκπρόσωποι να προτείνουν η διάρκεια της εξεταστικής περιόδου να είναι τρεις εβδομάδες.
Δευτέρα 21/12/2009 : Πραγματοποιείται Π.Γ.Σ. όπου και τίθεται το θέμα της εξεταστικής. Οι προτάσεις των καθηγητών είναι είτε εξεταστική από 8/2 έως 26/2, είτε από 16/2 έως 26/2 με μια εβδομάδα κενή από 8-12/2. Η απόφαση που πάρθηκε είναι η εξεταστική να διαρκέσει από 16/2 μέχρι 26/2 συμπεριλαμβανομένης της κενής εβδομάδας. Οι φοιτητικοί εκπρόσωποι δεν μεταφέρουν την απόφαση του Δ.Σ., όπως είναι υποχρεωμένοι.
Δευτέρα 11/1/2010 : Συγκαλείται Δ.Σ. και οι φοιτητικοί εκπρόσωποι ενημερώνουν για τις αποφάσεις της Π.Γ.Σ. Η θέση της ΔΑΠ είναι απόλυτα σύμφωνη με την απόφαση της Π.Γ.Σ. πιστεύοντας πως η κενή εβδομάδα θα είναι για το συμφέρον των φοιτητών, αγνοώντας το γεγονός ότι η εξεταστική θα διαρκέσει εννέα μέρες. Η θέση της ΑΡΕΝ είναι κατά της απόφασης και προτείνει τρεις εβδομάδες. Η ΠΑΣΠ δεν τοποθετήθηκε ξεκάθαρα επί του θέματος. Έπειτα από πολλές πιέσεις, το Δ.Σ. συμφωνεί στις τρεις εβδομάδες εξεταστικής και ορίζει τριμελής επιτροπή - με εκπροσώπους από ΑΡΕΝ, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ - για να συναντηθούν με τον πρόεδρο του τμήματος και να του μεταφέρουν την απόφαση. Κάτι το οποίο δεν συνέβη ποτέ, αφού οι εκπρόσωποι της ΔΑΠ-ΠΑΣΠ μετέφεραν εντελώς παράνομα τις δικές τους προτάσεις και όχι την απόφαση που είχε παρθεί. Το αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής είναι η περίοδος της εξεταστικής να είναι από 11-26/2, δίνοντας μαθήματα και τα Σάββατα.
Τρίτη 19/1/2010 : Για ακόμα μια φορά, πραγματοποιείται Δ.Σ. Η ΑΡΕΝ εμμένοντας στην αρχική της θέση, ξανακατεβάζει πρόταση απαιτώντας αδιαπραγμάτευτα τρεις καθαρές εβδομάδες εξεταστικής, αφαιρώντας τα Σάββατα. Η ΠΑΣΠ είναι υπέρ στη διεξαγωγή εξετάσεων τα Σάββατα και αντιπροτείνει να «κοπούν» άλλες δύο μέρες από την κενή εβδομάδα και να ξεκινήσει η εξεταστική στις 9/2. Η στάση της ΠΚΣ είναι κατά και των δύο προτάσεων, χωρίς να προτείνει κάτι πιο συγκεκριμένο. Μετά από πολλές αναδιπλώσεις, η ΔΑΠ κατέληξε σε συμφωνία με την πρόταση της ΠΑΣΠ, ξεχνώντας πολύ γρήγορα το «συμφέρον» των φοιτητών.
Η νέα πρόταση του Δ.Σ. για έναρξη της εξεταστικής στις 9/2 απορρίπτεται από τους καθηγητές εντελώς αναίτια. Μας προξενεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι οι καθηγητές δεν έκαναν δεκτή τη πρόταση αυτή υποστηρίζοντας θερμά την εξεταστική-εξπρές εις βάρος των φοιτητών. Επίσης ερωτηματικά δημιουργούνται από τη στάση των μόνιμων καθηγητών (ΔΕΠ), που όλα τα μαθήματά τους εξετάζονται μέσα σε μια μέρα.
Το συμπέρασμα από όλα αυτά; Οι φοιτητικοί εκπρόσωποι, τα τελευταία χρόνια, είναι απλά διακοσμητικά στοιχεία του συλλόγου, δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα των φοιτητών και δεν διεκδικούν τα αυτονόητα. Συμπρωταγωνιστές σε αυτό το θέατρο του παραλόγου είναι και οι συνάδελφοι της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, που συνεχίζουν να αγνοούν τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών και τα πάγια δικαιώματά τους. Η αυλαία του θεάτρου αυτού, πέφτει με τα συγχαρητήρια της ΔΑΠ προς την ΠΑΣΠ για την άριστη συνεργασία τους!!!
Και επειδή εμείς δεν έχουμε μάθει να παίζουμε τέτοιου είδους ρόλους, σαν Αριστερή Ενότητα θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν.