ΜΗΝ ΨΑΡΩΝΕΙΣ...

Καλώς ήρθες στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Σε ένα πανεπιστήμιο που τόσο αγωνιούσες να μπεις και το κατάφερες. Ίσως όχι αυτό που ήθελες.. Εκεί όπου το σχολείο τελειώνει και τα όνειρα σου παίρνουν μορφή. Όμως, πως αυτά θα γίνουν πραγματικότητα όταν υπάρχουν τόσα προβλήματα?

Σκοπός μου είναι την πρώτη σου μέρα σ’ αυτό το μέρος να σ ενημερώσω για κάποια θέματα της σχολής που σε αφορούν και θα σε απασχολούν καθημερινά. Μη το βλέπεις σαν πολιτική σκοπιμότητα. Δες το σαν κάτι που θα ήθελα κι εγώ να γνωρίζω όταν πρωτοξεκίνησα τη φοιτητική μου ζωή.

Αρχικά, πρέπει να γνωρίζεις κάποια σοβαρά προβλήματα που επικρατούν αυτή τη στιγμή:

ΣΙΤΙΣΗ : Ενώ η σίτιση θα έπρεπε να είναι δωρεάν για όλους τους φοιτητές, στο πανεπιστήμιό μας, μόνο μια μικρή μερίδα φοιτητών δικαιούνται δωρεάν φαγητό. Οι υπόλοιποι αναγκάζονται να πληρώνουν 2,5 ευρώ για κάθε γεύμα.... Το πανεπιστήμιο υπογράφει κάθε φορά συμβάσεις με ιδιωτικά catering. Έτσι, το φαγητό αντί να ετοιμάζεται στο μαγειρείο της σχολής καταφθάνει σε πακετάκια .. Ιδιωτών! Φέτος τα σαββατοκύριακα δεν υπάρχει φαγητό, αφού όπως είναι γνωστό οι φοιτητές δεν πεινάνε τα σαββατοκύριακα...

ΣΤΕΓΑΣΗ : Σε αντίθεση με τους φοιτητές άλλων πανεπιστημίων, η δωρεάν στέγαση για τους φοιτητές του Πα.Πελ. φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός. Η μοναδική μέριμνα είναι το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα των 1000 ευρώ (και αυτό υπό προϋποθέσεις).

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ : Αυτή τη στιγμή, ο δρόμος δεν έχει φωτισμό ούτε πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα η μετακίνηση των φοιτητών από και προς αυτό να γίνεται επικίνδυνη κυρίως τις βραδινές ώρες. Η χρήση της συγκοινωνίας αποτελεί μια μη συμφέρουσα οικονομικά λύση και τα δρομολόγια είναι άναρχα και μη συγκεκριμένα.

Τα παραπάνω προβλήματα υπάρχουν από την πρώτη μέρα λειτουργίας του πανεπιστημίου και δεν επιλύθηκαν ούτε από την πρώην διοικούσα επιτροπή, ούτε από τον νεοεκλεχθή πρύτανη, ο οποίος καθώς και δικηγόρος στο επάγγελμα ήταν πολλά υποσχόμενος.. Σίγουρα, δεν είναι μόνο αυτοί οι υπεύθυνοι. ‘Όλα αυτά συνδέονται με την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα. Όμως, δεν θέλω να σε ζαλίσω μ΄ αυτά από την πρώτη μέρα. Δεν θέλω να υιοθετήσεις τις δικές μου απόψεις. Θέλω να έχεις μία επίγνωση της επικρατούσας κατάστασης. Θέλω να έχεις τη δική σου φωνή και όχι τη φωνή κάποιων άλλων. Να μην γίνεσαι έρμαιο των υποσχέσεων και των λέξεων που ηχούν ωραία.