Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Δεν υπάρχουν σκέψεις επαναστατικές, μόνο πράξεις!!!

Διανύοντας το 8ο έτος λειτουργίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, για ακόμα μια φορά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το πρόβλημα των συμβασιούχων διοικητικών υπαλλήλων. Άτομα που από την πρώτη μέρα, καλύπτουν σημαντικές θέσεις και εξασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστήμιου μας, παραμένοντας ωστόσο υπό την εργασιακή ομηρία μιας σύμβασης. Η διορισμένη από το υπουργείο Παιδείας, Διοικούσα Επιτροπή, αδιαφορώντας εξ’ αρχής για το πρόβλημα των συμβάσεών τους και παρά το γεγονός ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δεν έκανε την παραμικρή ενέργεια για τη μονιμοποίησή τους. Το σενάριο, βέβαια, σε αυτό το θέατρο του παραλόγου δεν θα μπορούσαν να το γράψουν άλλοι από τις εκάστοτε κυβερνήσεις των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, με πιστό ακόλουθο τη Διοικούσα Επιτροπή, παίζουν παιχνίδια συμφερόντων στις πλάτες των εργαζομένων και των φοιτητών.

Ένω αυτό το πρόβλημα παραμένει άλυτο και διογκώνεται συνεχώς, οι συνάδελφοι της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ και της ΠΑΣΠ επιλέγουν το ρόλο του θεατή. Σήμερα, 7 χρόνια μετά, που το πρόβλημα έχει φτάσει σε κρίσιμο και οριακό σημείο συνεχίζουν να εθελοτυφλούν. Οι εκπρόσωποί τους στο ΔΣ του Οικονομικού, αποφάσισαν από κοινού την υποκριτική «στήριξή» τους στον αγώνα των συμβασιούχων ΑΛΛΑ… μέχρι τη Δευτέρα 23/11!!! Τρομοκρατώντας τους φοιτητές για ενδεχόμενη απώλεια του εξαμήνου, απηύθυναν «αυθόρμητο» κάλεσμα για παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη ΣΘΕΤ, υπογράφοντας εντελώς παράνομα και χωρίς καμία απόφαση ως Δ.Σ. Οικονομικού και φοιτητικοί εκπρόσωποι όλων των τμημάτων.

Το κερασάκι στην τούρτα, ήρθε να βάλει φοιτητικός εκπρόσωπος του τμήματος Υπολογιστών και μέλος της «Ανεξάρτητης» Ένωσης Φοιτητών (ΑΝΕΦ), ο οποίος χωρίς απόφαση γενικής συνέλευσης, επικαλούμενος μια «εξουσία» που δεν υφίσταται, αυτή του εκπροσώπου, και αγνοώντας την άποψη του άλλου εκπροσώπου, συνυπέγραψε την παραπάνω απόφαση.

Χωρίς καμία, λοιπόν, επίσημη απόφαση, επιχείρησαν με παράσταση διαμαρτυρίας την Δευτέρα 23/11, να «σπάσουν» την κατάληψη των συμβασιούχων, παραβλέποντας πως αυτή η πράξη αποτελεί υποβάθμιση του ρόλου του πανεπιστημιακού ασύλου.

Δυστυχώς, κάποιοι συνάδελφοι που «ενδιαφέρονται» για το συμφέρον των φοιτητών και έχουν εκλεγεί σε θέσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και φοιτητικών εκπροσώπων, δεν έχουν αντιληφθεί το ρόλο και την ευθύνη που έχουν απέναντι στους φοιτητές. Τους καλούμε, λοιπόν, να αναλογιστούν τις συνέπειες των πράξεών τους και να κάνουν την αυτοκριτική τους ξεκινώντας από την στάση που έχουν κρατήσει για τα πολύ σοβαρά και ζωτικής σημασίας προβλήματα του πανεπιστημίου μας.

Η Αριστερή Ενότητα είναι μια αυτόνομη, αριστερή, ριζοσπαστική παράταξη που η επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν την φοιτητική κοινότητα αποτελούν αδιαπραγμάτευτο στόχο της. Δεν έμεινε και δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη στις εξελίξεις. Θέλοντας λοιπόν να αποφύγουμε την πιθανή παρερμηνεία των θέσεών μας, η θέση της Αριστερής Ενότητας είναι συμπαράσταση και συμμετοχή στο δίκαιο αγώνα των συμβασιούχων με παράλληλη διεκδίκηση για τη διασφάλιση του εξαμήνου. Οι νικηφόροι αγώνες του παρελθόντος μας δείχνουν ότι κανένα εξάμηνο δεν χάνεται αν το διεκδικήσουμε μαζικά. Γιατί...

Η δράση δεν πρέπει να είναι αντίδραση, αλλά δημιουργία...

Πρόταση για την Έκτακτη Γενική Συνέλευση Συμβασιούχων Υπαλλήλων

Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ύστερα απο απόφαση του συλλόγου συμβασιούχων τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων τελεί υπό κατάληψη απο τη Δευτέρα 9/11 μέχρι και σήμερα, Τρίτη 24/11. Η κατάληψη των σχολών, που πλέον έφτασε το χρονικό όριο που προβλέπει ο -καταδικαστέος- νόμος πλαίσιο, φαίνεται να μην αποδίδει σαν μορφή πάλης, καθώς αυτό το διάστημα ο δίκαιος αγώνας των συμβασιούχων δεν έχει δικαιωθεί και το διδακτικό εξάμηνο απειλείται.

Η Αριστερή Ενότητα συνεχίζει να στηρίζει τον δίκαιο και διαρκές αγώνα των συμβασιούχων υπαλλήλων που είναι κοινός με αυτών των φοιτητών καθώς έχουν κοινό εχθρό. Τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όπου δεκαετίες τώρα απαξιώνουν συνεχώς τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, θεσπίζουν νόμους που περιορίζουν το αναυθαίρετο δικαίωμα της διαμαρτυρίας και κινητοποίησης, έχουν χιλιάδες εργαζομένους επί χρόνια όμηρους σε προγράμματα stage και τώρα τους πετάνε στο δρόμο.

Οι αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων είναι κοινοί και πρέπει να χαρακτηρίζονται όχι μονο μέσα από ψηφίσματα στήριξης, αλλά από κοινές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

· Διακοπή των καταλήψεων σε αίθουσες όπου πραγματοποιούνται μαθήματα, ενώ παράλληλα να συνεχιστεί σε χώρους εργασίας των συμβασιούχων.

· Κατάληψη του κτηρίου της Πρυτανείας με κοινή συμμετοχή υπαλλήλων – φοιτητών, αν παρθούν αντίστοιχες αποφάσεις από τους φοιτητικούς συλλόγους.

· Συμμετοχή των φοιτητών σε οποιαδήποτε καλέσματα για κοινή δράση από τον σύλλογο συμβασιούχων.