Σάββατο 22 Μαΐου 2010

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - SOS

Το τελευταίο χρονικό διάστημα βρισκόμαστε όλοι/ες στη δυσμενέστερη κατάσταση που έχει περιέλθει ποτέ η κοινωνία και η οικονομία της χώρας από τη μεταπολίτευση και μετά. Μέτα τα έκτακτα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον Μάρτη του 2010, που περιελάμβανε περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις, αύξηση του Φ.Π.Α. κτλ., φτάσαμε στον Μάιο και την απόφαση της κυβέρνησης, για προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. και τον μηχανισμό οικονομικής στήριξης της Ε.Ε., με παράλληλη εφαρμογή ακόμα σκληρότερων μέτρων σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων(μείωση μισθών και συντάξεων, περικοπή δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων, μείωση επιδομάτων, νέα αύξηση Φ.Π.Α. από 21% σε 23%, νέα αύξηση σε τσιγάρα, ποτά και καύσιμα).

Εκτός από τα μέτρα που ήδη αναφέρθηκαν, το ασφαλιστικό σύστημα δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός του πεδίου επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού. Τα προηγούμενα χρόνια από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουν επιχειρήσει κατ’ επανάληψη αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα. Ωστόσο όλες τις φορές έβρισκαν αντιμέτωπη την κοινωνία και τους εργαζομένους που εναντιώνονταν σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Σήμερα όμως, με το άλλοθι της οικονομικής κρίσης και του Δ.Ν.Τ. προσπαθούν να επιβάλουν σκληρές αλλαγές που αφορούν το ασφαλιστικό σύστημα. Αυτές οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα εκτός των ήδη εργαζομένων επηρεάζουν κατά κύριο λόγο τους νέους και αυριανούς εργαζομένους. Αναλυτικότερα στο ασφαλιστικό αλλάζουν τα εξής:
1.Συγχώνευση όλων των ασφαλιστικών ταμείων σε τρία και θέσπιση ενός ενιαίου νέου συστήματος για όλους τους τωρινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους.
2.Εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αντρών και γυναικών στα 65 χρόνια.
3.Αύξηση χρονών εργασίας για πλήρη σύνταξη από 37 σε 40 έτη
4.Επέκταση για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών από τα τελευταία πέντε έτη στο σύνολο του εργασιακού βίου
5.Μείωση του ανώτατου ορίου στις συντάξεις.
6.Αναθεώρηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
7.Μείωση των συνταξιοδοτικών παροχών (κατά 6% ετησίως) για τα άτομα που συνταξιοδοτούνται μεταξύ των ηλικιών 60 και 65, με περίοδο συνεισφορών μικρότερη των 40 ετών.
8.Εισαγωγή αυστηρότερων όρων και τακτική επανεξέταση της πλήρωσης των προϋποθέσεων για τις συντάξεις αναπηρίας.
9.Νομιμοποίηση της ανασφάλιστης εργασίας στους νέους εργαζομένους.

Αποτελέσματα των αλλαγών που περιγράψαμε είναι η μετατροπή της δημόσιας και κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική – ιδιωτική, με την σταδιακή αποχώρηση του κράτους απ’ αυτή. Αυξάνονται τα χρόνια εργασίας με παράλληλη μείωση των συντάξεων. Επίσης η απόφαση παροχών επικουρικής ασφάλισης και η διαμόρφωση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών πλέον είναι υπόθεση μιας απλής υπουργικής απόφασης. Συσχετίζονται τα όρια ηλικίας με το προσδόκιμο ζωής. Η παράνομη μέχρι τώρα εργασία χωρίς ασφάλεια αμφισβητείται με αποτέλεσμα εμείς σαν φοιτητές και αυριανοί εργαζόμενοι να αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο να δουλεύουμε ανασφάλιστοι για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Συνεπώς, σε μια τέτοια συγκυρία είναι χρέος του φοιτητικού κινήματος να προασπίσει τον κοινωνικό και δημόσιο χαρακτήρα της ασφάλισης, να επαναδιεκδικήσει το δημόσιο αγαθό της υγείας στα πλαίσια ενός κοινωνικού κράτους, να έρθει σε ρήξη με την αγοραία αντίληψη του κεφαλαίου, φέρνοντας στο προσκήνιο τον εργαζόμενο και τις ανάγκες του και να συνολικοποιήσει της αντιστάσεις σε μια Ευρώπη που δέχεται την ίδια επίθεση από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, μετατρέποντας την από Ευρώπη του κεφαλαίου σε Ευρώπη των λαών, των κινημάτων και της ελπίδας. Όπως είπαμε πριν μας αφορά άμεσα, και σαν μελλοντικούς εργαζόμενους, και σαν τωρινούς εργαζόμενους αλλά και γιατί αφορά όλη την κοινωνία που ζούμε σε όλες τις δομές της.